Afsluiting: Olifanten, geiten & gifitige spinnen
Blijf op de hoogte en volg Maaike
30 Oktober 2015 | Malawi, Zomba
Lieve allemaal,
Vanuit een warm Malawi hier mijn laatste blog. Een grandioos weekend gehad waar ik op boot- en jeep safari ben geweest. Het was allemaal nog best even spannend omdat de olifanten ook ons kamp binnen kwamen lopen en zich op zo een 15 meter bevonden van waar ik zat te ontbijten! Maandag met de minibus naar Blantyre geweest voor een rolstoel. We hebben zo een 2 uur door de stad gelopen op zoek naar de juiste winkel. Uiteindelijk een winkel gevonden en een rolstoel + onderdelen besteld! Deze worden volgende week opgehaald. De middag ben ik van het resterend donatie geld geiten gaan kopen. Ik dacht dat we er één zouden halen maar dat werden er vier haha! Daar stond ik dan te onderhandelen, geiten uit te kiezen om deze vervolgens aan een touw mee te nemen. Op woensdag heb ik de geiten aan de vier verschillende gezinnen gegeven. Drie gezinnen wonen in de buurt en kwamen zelf hun geit ophalen. Voor het laatste gezin moesten we dik een uur lopen. Dus daar gingen we op pad: Justin, de geit en ik. Uiteraaaard had ik van het ene op het andere moment alleen nog maar een stuk touw in m’n hand. Shit! Was een heel gedoe om de geit weer te vangen haha. Alle gezinnen waren erg blij met hun nieuwe aanwinst :-) Verder heb is sinds mijn vorige blog meegeholpen met gebarentaal geven bij de Special Needs, wc gebouwd, leuke Childrens Corner georganiseerd en geholpen bij de kleuterklas. Donderdag m'n laatste project dag gehad. Ik had ballonen voor de kids meegenomen, koekjes voor de vrijwilligers, we hebben het Malawiaanse en Nederlandse volkslied gezongen, er werd gespeecht, ik ben wel 100 x bedankt, er zijn veel lieve dingen gezegd en vervolgens ben ik met een dubbel gevoel naar m'n huisje teruggelopen. Nu (vrijdag) klaar maken voor de ruim 20 uur durende reis terug.
Owhja: woensdag avond heb ik nog staan janken en krijsen. Er liep een mega, maar dan ook echt mega spin mijn kamertje in! Hij was zo groot als mijn hand en had enorme vieze poten en een dikke buik. Ik had vlak daarvoor al m’n moed verzameld en een kleinere spin doodgetrapt maar dat durfde ik écht niet bij deze. Ik vond een grote houten pollepel en gooide deze naar de spin die inmiddels op de muur zat. Domme actie: gooide zo een 3 meter mis en nu begon de spin weer te rennen. Ik zette het weer op een gillen en nu kwamen de buurman en de bewaker binnen gestormd. Gewapend met een hamer hebben ze mijn hoofdlamp opgedaan en probeerde ze op de spin te trappen. Helaas verdween de spin en heb ik hem niet meer gezien. De buurman en bewaker zeiden dat deze spin giftig is. Nou top, ik kon dus gaan slapen met een soort van monster in m’n kamer. Ben in bed gaan liggen met m’n hoofdlamp op en de pollepel in m’n hand. Alsof die pollepel me echt verder zou helpen haha, kan er nu hard om lachen. Was een kort nachtje want deed geen oog dicht. (Is die buurman toch ergens goed voor :-))
Maar het einde komt nu toch echt in zicht! Voor ik hier heen ging zei iemand tegen mij: ''je gaat iets brengen maar ook iets halen’’. En dat is zeker waar! Ik neem genoeg herinneringen en ervaringen mee naar huis! Natuurlijk was het ook best spannend: alleen op reis, back to basic, alleen als buitenlander in de community wonen en vrijwilligerswerk verlenen in een van de armste landen ter wereld. But life begins at the end of your comfort zone! :-) Ik heb de hele uitdaging ervaren als een groot avontuur! Een avontuur met een lach en een traan en waar ik ook een heel klein beetje trots op ben.
Alles bij elkaar heeft het me veel gebracht en heb ik er veel van geleerd/opgestoken. Dat ik me bijvoorbeeld heel makkelijk aanpas, maar disciplinair gezien behoorlijk op m’n strepen kan blijven staan. Of hoe direct / concreet ik ben, en dat dat niet overal ter wereld even praktisch is. Dat ik voor de meeste insecten geen kik meer geef, maar dat ik van een giftige spin nog steeds hysterisch wordt. Dat wassen met een teiltje water best te doen is, maar je dan niet je washandjes thuis moet vergeten… Dat als je niet dezelfde taal spreekt, je er met wat fantasie meestal(!) wel uitkomt. Maar ook dat hoe weinig je hebt, delen altijd kan. Dat een gat in de grond als w.c. best hygiënisch is, mits je niet over je eigen voeten pist. Hoe cliché het ook is, ik alles van thuis nu meer/anders waardeer. Dat ik hier niet dagdroomde over eten, maar bijna hallucineerde over koude drankjes. En dat een klamboe m’n beste vriend werd, maar god wat werd ik chagrijnig als dat ding niet goed hing. Dat ik weleens snel wilde lopen zonder 10 kinderen aan elke hand, maar dat ik mijn kleine vriendjes en vriendinnetjes onwijs ga missen. Hoe ik hoopte dat ik deze community een héél klein beetje kon helpen veranderen, maar zij mij veranderd hebben.
Het is goed geweest zo en tijd om naar huis te gaan. Heerlijk naar Rash, een huis met TWEE wc’s, lekker douchen (dat wordt echt schrobben dus), een frikandel speciaal en een beschuitje met hagelslag eten en vooral even bijtanken.
Lieve allemaal, bedankt voor jullie betrokkenheid en lieve reacties! Tot snel! :-D
Liefs & een dikke kus,
Maaike
(Ps. Misschien leuk om nog even een korte samenvatting te geven over het donatie geld: Ik heb voor één jongen een rolstoel kunnen aanschaffen. Zo hoeft zijn moeder niet altijd hem én zijn baby zusje te dragen. Deze jongen heeft spasme in zijn benen en zijn enkels zijn vastgegroeid. Voor drie andere kinderen is er een houten stoeltje gemaakt met hoofdsteun en werkblad. Deze kinderen liggen door diverse aandoeningen nu altijd op de grond met alle nadelen van dien. Deze kinderen kunnen nu in ieder geval zitten. Daarnaast is voor een andere jongen zijn rolstoel gerepareerd. Deze rolstoel heeft nu een nieuwe zitting en een nieuw wiel. Ook zijn er voor deze families geiten gekocht, in totaal vier. Zij lopen inkomsten mis omdat de moeders thuis moeten blijven bij hun kindje met beperkingen. Een geit kan voor baby geitjes zorgen en deze kunnen weer verkocht worden. Twee geiten zijn al zwanger!! In geval van nood kan de geit natuurlijk ook opgegeten worden of verkocht worden. Een deel van het geld gaat op het lange termijn van mijn project, voor als er in één keer grotere uitgaven gedaan moeten worden. Namens al deze kinderen en gezinnen: bedankt! :-) Ik hoop dat jullie, net als ik, tevreden zijn met het doel van het geld.
Vanuit een warm Malawi hier mijn laatste blog. Een grandioos weekend gehad waar ik op boot- en jeep safari ben geweest. Het was allemaal nog best even spannend omdat de olifanten ook ons kamp binnen kwamen lopen en zich op zo een 15 meter bevonden van waar ik zat te ontbijten! Maandag met de minibus naar Blantyre geweest voor een rolstoel. We hebben zo een 2 uur door de stad gelopen op zoek naar de juiste winkel. Uiteindelijk een winkel gevonden en een rolstoel + onderdelen besteld! Deze worden volgende week opgehaald. De middag ben ik van het resterend donatie geld geiten gaan kopen. Ik dacht dat we er één zouden halen maar dat werden er vier haha! Daar stond ik dan te onderhandelen, geiten uit te kiezen om deze vervolgens aan een touw mee te nemen. Op woensdag heb ik de geiten aan de vier verschillende gezinnen gegeven. Drie gezinnen wonen in de buurt en kwamen zelf hun geit ophalen. Voor het laatste gezin moesten we dik een uur lopen. Dus daar gingen we op pad: Justin, de geit en ik. Uiteraaaard had ik van het ene op het andere moment alleen nog maar een stuk touw in m’n hand. Shit! Was een heel gedoe om de geit weer te vangen haha. Alle gezinnen waren erg blij met hun nieuwe aanwinst :-) Verder heb is sinds mijn vorige blog meegeholpen met gebarentaal geven bij de Special Needs, wc gebouwd, leuke Childrens Corner georganiseerd en geholpen bij de kleuterklas. Donderdag m'n laatste project dag gehad. Ik had ballonen voor de kids meegenomen, koekjes voor de vrijwilligers, we hebben het Malawiaanse en Nederlandse volkslied gezongen, er werd gespeecht, ik ben wel 100 x bedankt, er zijn veel lieve dingen gezegd en vervolgens ben ik met een dubbel gevoel naar m'n huisje teruggelopen. Nu (vrijdag) klaar maken voor de ruim 20 uur durende reis terug.
Owhja: woensdag avond heb ik nog staan janken en krijsen. Er liep een mega, maar dan ook echt mega spin mijn kamertje in! Hij was zo groot als mijn hand en had enorme vieze poten en een dikke buik. Ik had vlak daarvoor al m’n moed verzameld en een kleinere spin doodgetrapt maar dat durfde ik écht niet bij deze. Ik vond een grote houten pollepel en gooide deze naar de spin die inmiddels op de muur zat. Domme actie: gooide zo een 3 meter mis en nu begon de spin weer te rennen. Ik zette het weer op een gillen en nu kwamen de buurman en de bewaker binnen gestormd. Gewapend met een hamer hebben ze mijn hoofdlamp opgedaan en probeerde ze op de spin te trappen. Helaas verdween de spin en heb ik hem niet meer gezien. De buurman en bewaker zeiden dat deze spin giftig is. Nou top, ik kon dus gaan slapen met een soort van monster in m’n kamer. Ben in bed gaan liggen met m’n hoofdlamp op en de pollepel in m’n hand. Alsof die pollepel me echt verder zou helpen haha, kan er nu hard om lachen. Was een kort nachtje want deed geen oog dicht. (Is die buurman toch ergens goed voor :-))
Maar het einde komt nu toch echt in zicht! Voor ik hier heen ging zei iemand tegen mij: ''je gaat iets brengen maar ook iets halen’’. En dat is zeker waar! Ik neem genoeg herinneringen en ervaringen mee naar huis! Natuurlijk was het ook best spannend: alleen op reis, back to basic, alleen als buitenlander in de community wonen en vrijwilligerswerk verlenen in een van de armste landen ter wereld. But life begins at the end of your comfort zone! :-) Ik heb de hele uitdaging ervaren als een groot avontuur! Een avontuur met een lach en een traan en waar ik ook een heel klein beetje trots op ben.
Alles bij elkaar heeft het me veel gebracht en heb ik er veel van geleerd/opgestoken. Dat ik me bijvoorbeeld heel makkelijk aanpas, maar disciplinair gezien behoorlijk op m’n strepen kan blijven staan. Of hoe direct / concreet ik ben, en dat dat niet overal ter wereld even praktisch is. Dat ik voor de meeste insecten geen kik meer geef, maar dat ik van een giftige spin nog steeds hysterisch wordt. Dat wassen met een teiltje water best te doen is, maar je dan niet je washandjes thuis moet vergeten… Dat als je niet dezelfde taal spreekt, je er met wat fantasie meestal(!) wel uitkomt. Maar ook dat hoe weinig je hebt, delen altijd kan. Dat een gat in de grond als w.c. best hygiënisch is, mits je niet over je eigen voeten pist. Hoe cliché het ook is, ik alles van thuis nu meer/anders waardeer. Dat ik hier niet dagdroomde over eten, maar bijna hallucineerde over koude drankjes. En dat een klamboe m’n beste vriend werd, maar god wat werd ik chagrijnig als dat ding niet goed hing. Dat ik weleens snel wilde lopen zonder 10 kinderen aan elke hand, maar dat ik mijn kleine vriendjes en vriendinnetjes onwijs ga missen. Hoe ik hoopte dat ik deze community een héél klein beetje kon helpen veranderen, maar zij mij veranderd hebben.
Het is goed geweest zo en tijd om naar huis te gaan. Heerlijk naar Rash, een huis met TWEE wc’s, lekker douchen (dat wordt echt schrobben dus), een frikandel speciaal en een beschuitje met hagelslag eten en vooral even bijtanken.
Lieve allemaal, bedankt voor jullie betrokkenheid en lieve reacties! Tot snel! :-D
Liefs & een dikke kus,
Maaike
(Ps. Misschien leuk om nog even een korte samenvatting te geven over het donatie geld: Ik heb voor één jongen een rolstoel kunnen aanschaffen. Zo hoeft zijn moeder niet altijd hem én zijn baby zusje te dragen. Deze jongen heeft spasme in zijn benen en zijn enkels zijn vastgegroeid. Voor drie andere kinderen is er een houten stoeltje gemaakt met hoofdsteun en werkblad. Deze kinderen liggen door diverse aandoeningen nu altijd op de grond met alle nadelen van dien. Deze kinderen kunnen nu in ieder geval zitten. Daarnaast is voor een andere jongen zijn rolstoel gerepareerd. Deze rolstoel heeft nu een nieuwe zitting en een nieuw wiel. Ook zijn er voor deze families geiten gekocht, in totaal vier. Zij lopen inkomsten mis omdat de moeders thuis moeten blijven bij hun kindje met beperkingen. Een geit kan voor baby geitjes zorgen en deze kunnen weer verkocht worden. Twee geiten zijn al zwanger!! In geval van nood kan de geit natuurlijk ook opgegeten worden of verkocht worden. Een deel van het geld gaat op het lange termijn van mijn project, voor als er in één keer grotere uitgaven gedaan moeten worden. Namens al deze kinderen en gezinnen: bedankt! :-) Ik hoop dat jullie, net als ik, tevreden zijn met het doel van het geld.
-
30 Oktober 2015 - 08:51
Renate:
Wat een ervaring Maaik, super trots op je!! Je hebt de wereld weer een beetje mooier gemaakt!
Volgende week samen een patatje eten haha ;)??
Tot gauw! Xxxxx -
30 Oktober 2015 - 09:17
Jettieeeeee:
Haaaa sister,
Je laatste verslag alweer. Is toch snel gegaan zeg!! Je bent weer een ervaring rijker.
Geniet van je laatste uurtjes Malawi en een goede terugreis gewenst.
Liefs xxxx Jet -
30 Oktober 2015 - 09:21
Mams & Paps:
Inderdaad snel gegaan en wat een mooie indrukken. Ook erg mooi wat je een beetje voor anderen heb kunnen betekenen.
En dan nu weer naar huis. Het zal best een grote verandering zijn ook al kan je hier weer een frikandel eten, na al die ontberingenis het hier natuurlijk superluxe.
Goede reis en alvast welkom thuis.
Vettekus -
30 Oktober 2015 - 09:56
Esther:
Lieve Maaike,
Wat een prachtige ervaring! Stukje bagage voor de rest van je leven. Ik hoop dat je een veilige terugreis hebt en je snel weer "live" te zien en spreken! Sushi!!!! -
30 Oktober 2015 - 10:39
Tanja Ooms:
Hoi Maaike,
Wat een mooie afsluiting van he reis,zo'n safarie. En wat heb je fantastische mooie herinneringen gemaakt om mee te nemen naar huis. Op die spin na, vreselijk !!
Nu lekker naar huis, genieten van al het comfort en vooral Rash. Kom lekker bij.
Ik verheug me om je weer te zien over iets meer dan een week. Liefs -
30 Oktober 2015 - 16:07
Kerstin :
topper! -
30 Oktober 2015 - 16:47
Els Van Den Beemt:
Goede reis Maaike, heb van je verslagen genoten. Het geld is goed besteed. En bij Rogplus kun je weer aan de mosterd-soep!
-
30 Oktober 2015 - 18:32
Wendy:
Heel mooi om te lezen!! :)
-
30 Oktober 2015 - 20:14
Pauline:
Mooie verhalen, waardevolle ervaringen. Goede reis naar je thuis! -
30 Oktober 2015 - 20:18
Miranda:
Een mooie ervaring voor de rest van je leven. En we hebben door je levendige verslagen een beetje met je mee kunnen leven. Goede vlucht terug en hoop je snel te zien. Groeten Miranda (van den Akker). -
30 Oktober 2015 - 20:57
Patricia Van Dijk:
Lieve Maaike,
Ook ik heb genoten van je reisverhalen....goeie reis terug en tot gauw. -
31 Oktober 2015 - 08:00
Karien:
Maaike!!! Super tof om te lezen hoeveel goeds je hebt kunnen doen. En hoeveel het bij jou heeft gedaan. Succes bij de terugreis.
Liefs vanuit nederland -
31 Oktober 2015 - 08:41
Renée:
Goede reis vandaag Maaik, en kan niet wachten om al je verhalen, ervaringen en foto's in het echt te zien hier in NL!!
Tot snel chickaaaa voor BIER en TAART mmmmm.. xxxx -
31 Oktober 2015 - 09:12
Mark:
Super leuk om te lezen van de geiten! Geld is zeker goed terecht gekomen!
Spreken elkaar snel weer!
Goede Reis alvast... Xxx -
01 November 2015 - 14:44
Rianne :
Fijne. Dat je dit hebt kunnen. Doen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
